De jeugd heeft de toekomst, zo wil het cliché, en wat onbetwijfelbaar van toepassing is op de schildersbranche. Een vergrijzende sector. Wie zijn die nieuwe aanstormende talenten? Welke jongeren en zij-instromers grijpen gepassioneerd naar kwast en roller? Een rondgang langs scholen, met deze week: Davey Brager van Schildersvakopleiding Hengelo.
Davey Brager (18) uit Hengelo werkt met veel plezier bij het in het Sallandse Heino gevestigde Uw Onderhoudspartner Lenferink. Elke ochtend stapt hij al vroeg op de trein om af te reizen naar een station in de buurt van zijn werkplek, waar een collega hem oppikt. Of het nu in Emmen is of in Almelo, of zoals momenteel in Zwolle, voor Davey maakt de locatie niet uit. Hij geniet van wat hij doet. Inmiddels is hij anderhalf jaar aan de slag bij het familiebedrijf en heeft hij heel wat verschillende werkzaamheden verricht. In Emmen heb ik garagedeuren geschilderd. Maar we hebben ook sausklussen in de kantine van de Belastingdienst in Zwolle. Tussen de mensen om hun werk doen en zitten te bellen.
Glaszetter?
Eigenlijk is Davey een beetje bij toeval in de schilderswereld terechtgekomen. Hij had namelijk het idee om zijn geluk te beproeven als glaszettershulp. ‘Mijn vader werkte daar ook. Kon ik mooi makkelijk ’s morgens direct bij hem in de bus stappen.’ Een opleiding tot glaszetter zat er op dat moment echter nog niet in, want daarvoor moet je 18 jaar zijn. ‘Toen ben ik de Schildersvakopleiding gaan doen. Beter, blijkt nu: ik ben er wel achter dat ik dat veel leuker vind dan glaszetten.’ Dat scholing in Hengelo kon, was mooi meegenomen. Ik ben zelf ge- broken in Hengelo. Al denken mensen dat vaak niet als ze me horen praten. Het zal wel komen door mijn autisme. Ik probeer netjes ABN te praten; misschien wel te netjes.’
Extra begeleiding
Daarmee geeft Davey zelf gelijk ook aan dat hij wat extra ‘zorg’ nodig had, die na de reguliere basisschool volgde bij een aangepaste vmbo, waar de klassen kleiner waren en leerlingen dus meer aandacht kregen. Daarna begon hij via het ROC van Twente en SVO Hengelo aan de schildersopleiding. ‘Die hebben hun best gedaan om een leerplek voor mij te vinden waar ik wat hulp kon krijgen. Want als je meer begeleiding nodig hebt, dan moet je ergens aan de slag waar ze goed met je kunnen omgaan. De leerplek die ik exact zou uit te voeren, gaat het meestal wel goed.’ Instructeur John Disselhorst van SVO Hengelo looft in dat opzicht alle betrokken partijen. ‘Ouders, ROC van Twente, SVO hebben zich er samen intensief voor ingezet om een geschikte leerplek te vinden. Uw Onderhoudspartner Lenferink vervulde die plek met beleid. Leermeester Jens Esbertsen heeft hem eerst in de werkplaats laten wennen, daarna is hij naar de Belastingdienst in Zwolle gegaan. Werkelijk met heel veel geduld en aandacht.’ Toon er eenmaal een plek voor Davey gevonden was, ging het snel. ‘Ik kreeg gelijk de eerste dag een kwast in handen gedrukt. Ik had het nog nooit gedaan, maar ik kreeg gewoon een uitleg en ben het gaan proberen. Ik had het geluk, eens de tweede dag mocht ik meteen aan het werk en ben ik gaan schilderen, maar dat was al snel andersom. Ze zeiden: “Dat jij dat goed deed voor een eerste dag, we hoeven je bijna niks meer uit te leggen.” En dat heb ik er sneller door geleerd. De ervaring is de helft van het leren.’
Van iedereen wat leren
Davey werkt al met verschillende collega’s samen. ‘Ik vind dat prima, je kunt van iedereen wat leren. Iedereen doet het ook op zijn eigen manier. Dan kun je voor jezelf bepalen wat je de beste manier vindt.’ Van zijn autisme heeft hij in zijn werk weinig last meer. ‘Ik ben niet snel een gesprek met iemand die ik niet ken, maar met collega’s gaat het prima. En inmiddels weet ik wat ik moet doen en hoe. Het is vooral lastig als ik nieuwe dingen moet leren. Daar heb ik extra begeleiding bij nodig. Tijdens de werk- scholing moest ik bijvoorbeeld behang plakken. Dat is niet mijn ding; die eerste banen zijn ook niet gemeten, dan word ik wel wat gefrustreerd. Toen ik eenmaal de flow vond, ging het beter.’ Davey hoopt binnenkort niveau twee te kunnen afronden. Alleen zitten daar nu nog wat opdrachten tussen die hier op het werk niet doen... zoals airless spuiten. Dus dat moet ik me op school dus nog eigen maken. Die moeten af zijn voor mijn niveau drie, als dat kan.’
Dit artikel is geplaatst in de Schildersvakkrant, gepubliceerd op 30 mei 2025: https://www.schildersvak.nl/artikelen/davey-brager-had-de-eerste-dag-al-een-kwast-in-handen/
Tekst & foto: Henk Wind
.jpg)