Ik werk inmiddels al 24 jaar bij Lenferink. Oorspronkelijk wilde ik boer worden, maar het liep anders. Via een uitzendbureau kwam ik terecht in de kunststof. Tijdens mijn stage zei iemand ooit: ‘Jij kunt ook wel schilderen.’ Dat bleef hangen. Toen het kunststofbedrijf waar ik werkte verhuisde en de reistijd een stuk langer werd, besloot ik iets anders te gaan doen. Ik wilde liever buiten werken, met mijn handen, in de frisse lucht. Zo kwam ik via een uitzendbureau bij Lenferink terecht.
In het begin was het flink omschakelen: één dag in de week leren en vier dagen werken. Ik was gewend om altijd op één vaste plek te zitten, maar bij Lenferink was geen dag hetzelfde. Juist daardoor heb ik ontzettend veel geleerd, niet alleen over schilderen, maar ook over mensen. Ik heb me omgeschoold en nooit spijt gehad van die stap.
Het is afwisselend, je bent met mensen én met techniek bezig, en elke dag brengt iets nieuws. De afgelopen acht jaar ben ik vooral ‘de man met de hoogwerker’. Dat leek me altijd al interessant en toen ik de kans kreeg, heb ik die met beide handen aangegrepen. Nu ben ik verantwoordelijk voor alles wat op hoogte moet gebeuren.
Lenferink is het enige schilderbedrijf waar ik ooit gewerkt heb en dat zegt genoeg. Hier ben je geen nummer. Er is aandacht voor elkaar, gezelligheid en plezier in het werk. De vrijdagmiddagborrels zijn daar een goed voorbeeld van, die hebben we al dertien jaar. Daardoor leer je je collega’s ook buiten het werk goed kennen. Dat maakt de band sterk. En dat alles maakt waarom ik hier nog steeds met plezier werk!”
